Perşembe, Ekim 20, 2011

Geçmiş

Şöyle geçmişe doğru bağımsız bir gözle bir baktım da, hiç fena şeyler yazmamışım, güzel konulara güzel kelimelerle değinmişim o yüzden bundan sonra haftada bir yazıyla bloga giriş yapmaya çalışacağım, kimse okusun ya da okumasın, kendim okuyunca zevk alıyorum...

Perşembe, Ocak 27, 2011

Cengiz Han

bir civi kayboldugu icin bir nal kayboldu
bir nal kayboldugu icin bir at kayboldu
bir at kayboldugu icin bir atli kayboldu
bir atli kayboldugu icin bir haber kayboldu
bir haber kayboldugu icin bir savas kaybedildi
ve bir savas kaybedildigi icin bir krallik yokoldu...

Cuma, Haziran 12, 2009

Lagerfeld Library







Karl Lagerfeld sen ne yaptın lan!
Bu arada bu kütüphane adamın evinde bulunan kişisel kütüphanesidir 230 000 kitabı olduğu söylenir.

Pazartesi, Mayıs 11, 2009

Türk Sanat Musikisinde Makamlar


Herkesin severim dinlerim deyip pek bir şey bilmediği bir müzik türüdür Türk sanat musikisi, aslında çok şey bilmek zorunda da değildir insanlar, fakat bazıları bu müziği yalnızca rakı mezesi olarak değerlendirmektedir ki yüce devlet Osmanlı Türk sanat musikisini hastaları tedavi etmede kullanmıştır, buna göre her makamın dinleyiciyi etkileyen bir yönü vardır, işte makamlar ve psikolojik etkileri;

rast makamı huzur ve neşe,
kuçek makamı duyarlılık,
zirgule makamı uyku,
ruhavi makamı sonsuzluk hissi
hicaz makamı alçakgönüllülük

özellikle hicaz makamı eserler dinleyenlerde bu etki kolayca gözlenebilir.

Pazartesi, Mayıs 04, 2009

Hans Zimmer


Film müziklerinin oldum olası hayranıyımdır, dahi insanlara da ayrı bir saygı duyarım, John Williams'tan bahsettim mi hatırlamıyorum daha önce ama şimdi Hans Zimmer'dan bahsediyorum,
Büyük bir müzisyen, ve bir deha, günümüzde, 1600'lü ve 1700'lü yıllardaki gibi bestekarlar çıkmıyordur belki ama Beethoven veya Mozart günümüzde olsa onlar da Zimmer gibi film müzikleriyle uğraşıyor olurlardı, bugünkü şartlar bunu gerektiriyor, ve bir '13. senfoninin' verdiği duyguyu, bir 'Fur Elise'nin verdiği tadı eserleri içinde buluyoruz Zimmer'ın,
Bir kaç örnek verelim
Öncelikle tabi ki unutulmayan Gladiator'un müziği Now We Are Free, The Last Samurai'dan Idyll's End, Batman Begins'den Eptesicus ki 4 dakikaya bu kadar duyguyu sığdırmak deha işidir,
bu liste uzar gider yukarıda saydıklarımın haricinde müzik yaptığı başlıca filmler arasında Silence of the Lambs, The Da Vinci Code, haber bültenlerinin vazgeçilmezi The Pirates of The Carribbean, Rainman, The Rock (ki ilk farkettiklerimdendir), Pearl Harbor da bulunmaktadır.

Cuma, Mart 06, 2009

Lady Gaga


Evet ilk keşfeden olmadım belki ama kimseden duymadan, övgüsünü yergisini okumadan bulduğum pop müziğin kralını yapan biraz tipsiz ama olsun bir popstar, bu arada hande yener'in kime özendiğini de bulmuş oldum lady gaga sayesinde. poker face ve just dance favori.

Pazartesi, Mart 02, 2009

i simply am not there

“…there is an idea of a Patrick Bateman Some kind of abstraction, but there is no real me, only an entity, Something illusory, and though I can hide my cold gaze and you can shake my hand and feel flesh gripping yours and maybe you can even sense our lifestyles are probably comparable: I simply am not there. It is hard for me to make sense on any given level. Myself is fabricated, an aberration. I am a noncontingent human being. My personality is sketchy and unformed, my heartlessness goes deep and is persistent. My conscience, my pity, my hopes disappeared a long time ago (probably at Harvard) if they ever did exist. There are no more barriers to cross. All I have in common with the uncontrollable and the insane, the vicious and the evil, all the mayhem I have caused and my utter indifference toward it, I have now surpassed. I still, though, hold on to one single bleak truth: no one is safe, nothing is redeemed. Yet I am blameless. Each model of human behavior must be assumed to have some validity. Is evil something you are? Or is it something you do? My pain is constant and sharp and I do not hope for a better world for anyone. In fact I want my pain to be inflicted on others. I want no one to escape. But even after admitting this—and I have, countless times, in just about every act I’ve committed - and coming face-to-face with these truths, there is no catharsis
. I gain no deeper knowledge about myself, no new understanding can he extracted from my telling. There has been no reason for me to tell you any of this. This confession has meant nothing...”