Aynalar Yolumu Kesti

AYNALAR YOLUMU KESTİ



Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik;

İşte yakalandık, kelepçelendik!

Çıktınız umulmaz anda karşıma,

Başımın tokmağı indi başıma.

Suratımda her suç bir ayrı imza,

Benmişim kendime en büyük ceza!

Ey dipsiz berraklık, ulvî mahkeme!

Acı, hapsettiğin sefil gölgeme!

Nur topu günlerin kanına girdim.

Kutsî emaneti yedim, bitirdim.

Doğmaz güneşlere bağlandı vâde;

Dişlerinde, köpek nefsin, irade.

Günah, günah, hasad yerinde demet;

Merhamet, suçumdan aşkın merhamet!

Olur mu, dünyaya indirsem kepenk:

Gözyaşı döksem, Nuh Tufanına denk?

Çıkamam, aynalar, aynalar zindan.

Bakamam, aynada, aynada vicdan;

Beni beklemeyin, o bir hevesti;

Gelemem, aynalar yolumu kesti.

ÜSTAD

Trabzon'un Özeti

Karadeniz insanının en tipik örneğidir Nihat Genç...
Onlar gibi fevridir; gürledi mi en en üst perdeden gürler.
Lakin bu fırtına çabuk diner; ardından sevginin, gözyaşının en su katılmamışı sökün eder.
O, hayatını yazsa Trabzon'un tarihi diye okuyabiliriz belki...
Nisan 2005'te Akşam'da ata şehrinin galeyanını yazdı Nihat...
Papaz katili 16 yaşındaki genci daha iyi anlayabilmek için bu önemli yazıdan, Karadenizliyi tanımlayan özellikleri cımbızlıyorum:
Coşkuda huzur bulma: "Dünyalılar için huzur, sakinlik, dinginlik, sabır, bekleyiş ve rahatlıktır. Trabzonlu için huzur, coşkudur. Dellendikçe, kafaları karıştıkça, kendilerini kaybettikçe huzur bulurlar."
Şehvet dolu enerji: "Bu şehir tarihten bugüne, sebebi henüz keşfedilmemiş bir gençlik enerjisiyle mağdurdur. Şehvet dolu enerji... Her şeyi kudurmuşçasına yapan bir iştah... Kabından çıkamayan bu enerji, her insana, her aileye akılalmaz derinlikte ıstıraplar yaşatır."
Kendine aşırı güven: "Yerinde duramaz, kabına sığmaz bu tarifsiz enerji, hayal kurmayla birleşince, asırlardır Trabzon'un çocukları en uzak ülkelere,
en uzak adalara kaçıp göçüp giderler."